Otomotiv dünyasının gündeminde sürücüsüz taşıtlar var. Teknolojinin dünün hayallerini gerçekleştirdiğini düşünürsek, bugün ve yakın gelecekte imkansız olan sürücüsüz araçlar mümkün olabilir. Günün gerçeği ise çok bileşenli karayolu trafiği içinde sürücülerin vazgeçilmezliği ve önemi. Sürüş destek sistemleri, sürüşe yardımcı güvenlik ve konfor donanımları, otomatikleştirilmiş işlemler sürücülerin işini kolaylaştırıyor, ancak bu kolaylıkların önemi ve faydaları yol uzadıkça azalıyor, etkisizleşiyor.
Ağır taşıt sürücülüğü; kent içinde otobüs sürücülüğü, özellikle de insanların evinden, şehrinden, ülkesinden binlerce km uzakta olduğu uzun yol sürücülüğü, çok özel koşullara sahip zor bir meslek. Bununla birlikte ihracat, ithalat ve farkında olmasak da hayatın rutinlerinin ve ekonominin sürmesi için hayati bir meslek.
IRU (The International Road Transport Union / Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Birliği) Avrupa’da, özellikle gelişmiş ülkelerde ortaya çıkan sürücü sıkıntısına dikkat çekiyor. Türkiye’de de mesleğinde tecrübeli, güvenilir sürücü bulmak zorlaştı. Bir süre sonra Türkiye’de de hissedilmeye başlanacak sürücü bulma sıkıntısı, sürücülerin yaş sınırlamalarını sağlık raporları ile uzatmakla çözülmeyecek kadar önemli olacak.
Filoların büyümesine ve firma sayısındaki artışa, gençlerin TIR sürücüsü olma isteğindeki azalış eşlik ediyor. Diğer taraftan her meslekte olduğu gibi bu alanda da çalışma koşulları, ücret, harcırah, mesleki riskler, sigorta ve emeklilik primleri, meslek içi eğitim konularında sürücülerin soruları ve sorunları var. Benzer soru ve sorunlar taşıma şirketleri için de geçerli.
Tüm hayat ve iş kolllarında sürdürülebilirlik sözünün çokça kullanıldığı bu dönemde, uluslararası taşımacılıkta sürdürülebilirlik için araçların çevreci özellikleri, az yakması yeterli değil; sürücülük mesleğinin devamlılığı, saygınlığın, cazibesinin korunması ve geliştirilmesi de gerekiyor.
Ama her an başka bir yerde olan, adeta asker gibi bir cepheden bir cepheye, bir güzergahtan bir güzergaha, bir seferden başka bir sefere giden, birbirini arada bir gören sürücülerin meslek yapıları nedeniyle organize olmaları, dertlerini anlatmaları zor, hatta neredeyse imkansız. Meslek kuruluşlarının şoförlerin oda, dernek ve federasyonlarının çalışmaları ise yetersiz. Sürücülerin bu sektörde çok önemli bir önemli unsur olduğunu anlamayan, filoda araç sayısı artınca sürücü giderleri gözüne batan taşımacılar da çok.
Uluslararası sürücülük mesleğinin; çalışma koşulları, ücretleri, çalışma süreleri, sürüş vardiyaları, sağlık ve meslek hastalıkları vb. konuları kapsayan özel yasası olan bir iş kolu olarak düzenlenmesi gerekiyor.
Yeni dünya düzeninin, büyüyen kentlerin idamesi taşıtlara, sürücülere, işletmecilere, açık yol ve akan trafiğe bağlı.
